|
Ta strona zawiera treści z Wikipedii będące na licencji Creative Commons.
Zobacz oryginalny artykuł i autorów. |
| Dog Argentyński | |
|---|---|
| |
| Charakterystyka | Duży pies o budowie typowej dla molosów |
| Waga | 45-65 kg |
| Wysokość | |
| Sierść | Szorstka, linieje na jesień do lata. |
| Umaszczenie | Wyłącznie białe; dopuszczalne jest jedynie kółko wokół oka, jeśli nie pokrywa więcej niż 10% powierzchni głowy |
| Kraj patronacki | Argentyna |
| Klasyfikacja | |
Dog argentyński (oryginalna nazwa dogo argentino) - rasa zaliczana do grupy molosów, wyhodowana w jako pies do polowania na grubą zwierzynę i do walki psów. Obecnie pełni rolę psa służbowego i psa-towarzysza, rzadziej psa stróżującego. Typ dogowaty.
Rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w Polsce dog argentyński został ujęty w wykazie ras psów uznawane za agresywne.
Historia[]
Rasa ta pochodzi z prowincji Córdoba w centralnej Argentynie. Jej twórcą był lekarz Antonio Nores Martines, który w roku 1928 zapoczątkował hodowlę tej rasy oraz pierwsze opracowania jej wzorca. Jej powstanie poprzedziły lata metodycznie prowadzonych kojarzeń między-rasowych, których bazą były miejscowe „bojowe psy z Cordoby” (Perro Cordobes) mocne i waleczne, ale mało wyrównane tak pod względem psychicznym, jak i genetycznym. Martinez do hodowli wykorzystał także hiszpańskiego psa gończego. Początkowo uważano, że nowa rasa psów zostanie wykorzystana jako psy do walk, ale dr Martinez kierował się potrzebą stworzenia psa myśliwskiego, który pasowałby do lokalnych warunków. Tak selekcjonował je, aby uzyskać psy wszechstronne pod względem użytkowym; zarówno na grubą zwierzynę, jak i na drapieżniki występujące na rozległym i zróżnicowanym terytorium Argentyny. Po śmierci Martineza pracę nad hodowlą i kształtem rasy kontynuował jego brat Augustin Nores Martinez.
21 maja 1964 rasę uznała Federación Cinológica Argentina (Argentyński Związek Kynologiczny) i tamtejszy związek rolników; wtedy też założone zostały wstępne księgi hodowlane. 31 lipca 1973 rasa uznana została przez FCI jako pierwsza i jak dotąd jedyna rasa argentyńska.
FCI - klasyfikacja[]
W klasyfikacji FCI rasa ta została zaliczona do grupy II – Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła, sekcja 2.1 – Molosy typu mastifa. Psy tej rasy nie podlegają próbom pracy.
Wygląd rasy[]
Według wzorca rasy uznanego przez FCI dogo argentino jest psem rosłym, w typie molosa, budowy mezomorficznej, proporcjonalny i atletyczny. Dzięki silnemu umięśnieniu, uwidocznionemu pod skórą, sprawia wrażenie sprawnego i silnego psa. Sama skóra jest napięta, elastyczna, z niewielką ilością luźnej tkanki podskórnej.
Umaszczenie oraz szata[]
Umarszczenie jest jednolite, całkowicie białe – jedna czarna lub ciemna plama wokół oka jest dopuszczalna, jeśli nie pokrywa więcej niż 10% powierzchni głowy. Włos jednolity, krótki, prosty i gładki w dotyku.
Charakter i zachowanie[]
Dog argentyński to opanowany, silny pies, mało szczekający. Sprowokowany potrafi walczyć bezkompromisowo. Psy mają problemy z tolerowaniem innych osobników tej samej płci na swoim terytorium. Pies oddany swemu panu, czujny. Psy tej rasy są szybkie i silne, mają zdolność szybkiego uczenia się. Podczas pracy na polowaniu jest zmyślny, cichy i odważny. Dog argentyński jest psem aktywnym i wymaga zapewnienia mu dostatecznej ilości zajęć ruchowych. Wymaga szybkiej socjalizacji od wczesnego okresu życia. Lubi zabawy ruchowe zarówno w wodzie jak i na lądzie.
Użytkowość[]
Stworzony do polowania na dużą zwierzynę, inni ludzie doskonale to wiedzą po jego wyglądzie i po tym można się domyślićSłowa te napisała Rarity Jack w "liście do wszystkich psów". Jest wytrwałym psem dobrze sprawdzającym się w polowaniach na pumy oraz dzikie świnie (pekari), do czego jest wciąż wykorzystywany w kraju pochodzenia. Dog argentyński jako jeden z nielicznych psów węszy górnym wiatrem. Wszechstronność rasy jest wykorzystywana w policji i straży granicznej. Dogi używane są również do poszukiwania ludzi uwięzionych pod gruzami. Rzadziej wykorzystywane są jako psy stróżujące.
Pięlęgnacja[]
- Uszy są tradycyjnie kopiowane. Obecnie w Polsce jest to zakazane na podstawie art. 27 ustawy o ochronie zwierząt. W Argentynie z kolei do pewnego momentu psa o niekopiowanych uszach dyskwalifikowano.
Zdrowie[]
- Zdarza się głuchota wrodzona u psów tej rasy, którą można wykryć za pomocą badania BAER (brainstem auditory evoked response) już u małych szczeniąt.
- U psów które mają całkowicie białe umaszczenie tej rasy, czasem zdarzają się skórne uczulenia.
Ciekawostki[]
- To jedyny pies z grupy dogów, również molosów, który wywodzi się z argentyny.
- Gdy u suczki występuje ciąża (tym bardziej urojona) mogą zdarzać się bule migreny.
Galeria[]
Aby zobaczyć całą galerię, kliknij tutaj.