Spaniel Tybetański | |
---|---|
Charakterystyka | Mały piesek do towarzystwa podobny nieco do pekińczyka |
Waga | 4-6,8 kg |
Wysokość | Ok. 25,4 cm |
Sierść | Szata niezwykle długa i puszysta; zwłaszcza na ogonie. Samce mają zwykle obfitsze futro |
Umaszczenie | Sierść może występować w wielu kolorach; rzadko jest czarna i czarna podpalana |
Kraj patronacki | Wielka Brytania |
Klasyfikacja | FCI: Grupa IX, Sekcja 5, nr wzorca 231 |
Spaniel Tybetański - pies do towarzystwa.
Te małe psy nie potrzebują wiele ruchu, dzięki czemu są idealne dla osób mieszkających w mieście. Spaniele tybetańskie są też bardzo przyjazne i żywo reagują w obecności osób, które dobrze znają, a to oznacza, że wyrastają z nich doskonali towarzysze.
Spaniel tybetański jest prawdopodobnie spokrewniony zarówno z pekińczykiem jak i mopsem. Ma efektowny ogon i uszy pokryte długą, zwisającą okrywą włosową. Rasa ta nie ma absolutnie nic wspólnego z psami myśliwskimi! Jest wspaniałym, towarzyskim psem, ale dość cichym i nieufnym wobec innych.
Dawne wpływy[]
Przez stulecia hodowania w zamkniętych klasztornych społecznościach spaniel tybetański instynktownie nawiązuje bardzo silną więź z ludźmi z najbliższego otoczenia, ale niechętnie akceptuje obcych. Nauka nie sprawia mu problemów, a jego szata wymaga tylko regularnego czesania i szczotkowania. Nie jest to rasa, która potrzebuje regularnego przycinania włosów i wizyt u fryzjera. Psy mają zwykle obfitszą szatę niż suki.
Historia[]
Historia spaniela tybetańskiego sięga 3 tysięcy lat wstecz. Wizerunki tych psów można spotkać w dawnej sztuce azjatyckiej. Były często trzymane w klasztorach, gdzie miały ostrzegać mnichów przed zbliżaniem się obcych, podobno poruszały też młynki modlitewne. Jego najbliższym krewnym spośród małych psów wywodzących się z tej części świata może być pekińczyk. Przez pewien czas nazywano go zresztą spanielem pekińskim. Gdy zobaczyli go pierwsi odwiedzający Tybet badacze z Zachodu, była to rasa znacznie bardziej zróżnicowana niż dzisiaj. Niektóre psy były mniejsze, a inne - zwłaszcza te, które pochodziły z terenów bliżej Chin - miały krótsze pyski. co upodobniało je do pekińczyków.
Galeria[]
Aby zobaczyć całą galerię, kliknij tutaj.